Onder cerebrale dysfuncties verstaan we de problemen die voortkomen uit hersentraumata (o.a. hersenbloedingen,hersentumoren, epilepsie, …)
Hierdoor kunnen er verschillende ziektebeelden ontstaan. Afasie, dysartrie, dysfagie en apraxie zijn er enkele van. Afasie is een taalstoornis ten gevolge van een hersenletsel. Naargelang het aangetaste hersengebied, zien we verschillende symptomen optreden. Door deze diversiteit aan symptomen kunnen we verscheidene indelingen hanteren.
Even een kort overzicht van de meest voorkomende soorten:
- Broca afasie: Hier zien we dat voornamelijk de spraakproductie aangetast is. Het spreken is onvloeiend en wordt vooral gekenmerkt door woordvindingsproblemen en klankverwisselingen. Het begrip is in de meeste gevallen intact.
- Wernicke afasie: Bij afasie van Wernicke is het begrip gestoord. De patiënt kan vloeiend spreken, maar wanneer we nader luisteren, merken we dat het begrip van de patiënt aangetast is.
- Globale afasie: Dit is de meest ernstige vorm van afasie. Zowel taalproductie als taalbegrip is gestoord. Sommige patiënten gebruiken zelfs enkel stereotiepe uitingen.
- Dysfagie is een slikstoornis die kan optreden na hersentraumata. Er kunnen problemen optreden voor, tijdens en na de slikact. De behandeling zal afhangen van de symptomatologie en de fase waarin de slikproblemen voorkomen.
- Dysartrie is een spraakstoornis waarbij de werking van één of meerdere spieren die bij het spreken betrokken zijn, verstoord is. Men kan dus, in tegenstelling tot afasie, de woorden wel vinden, maar ze worden niet goed en niet duidelijk uitgesproken.
- Apraxie is ook een spraakstoornis. Het gaat hier om een probleem bij de programmatie van de spieren betrokken bij de spraak. De patiënt heeft dus moeite met het bewust produceren van verschillende klanken.
